Bij twijfel …. níet doen toch?
Gisteravond laat was het dan zo ver: dik drie jaar nadat polder en politiek een pensioendeal sloten, stemde de Tweede Kamer in met de nieuwe Pensioenwet. Met tweederde meerderheid. Nou zegt zo’n meerderheid natuurlijk niks over de kwaliteit van een wet. Net zomin als het feit dat er maanden over is gedebatteerd. Een paar jaar geleden nog maar stemde een nog wat grotere Kamermeerderheid voor een nieuwe Jeugdwet: inmiddels blijkt die een drama te zijn. En wat evenmin iets zegt, zijn termen die ik voorbij zag komen als ‘historisch moment’. Want ook een historische vergissing is een historisch moment tenslotte.
Als we naar de wet zelf kijken, zien we dat we er als Koepel Gepensioneerden in zijn geslaagd verbeteringen aan te brengen. Zo zijn de indexatieregels nu al versoepeld (dankzij die regels hebben miljoenen mensen eindelijk hun pensioen weer eens verhoogd zien worden) en krijgen verenigingen van gepensioneerden voor het eerst iets te zeggen over voor hen belangrijke pensioenbesluiten. Dankzij onze inzet ook is voorkomen dat bij hetzelfde pensioenfonds de ene gepensioneerde straks een verhoging van z’n pensioen tegemoet kan zien terwijl de andere een verlaging voor z’n kiezen krijgt. En we zorgden ervoor dat er handvatten komen voor een eerlijkere verdeling van de vele pensioenmiljarden.
En zo zijn er nog wel meer plusjes. Plusjes die we niet zouden hebben gerealiseerd als we alleen van de zijlijn zouden hebben staan roepen dat ‘het allemaal niks is en dat dat de schuld is van alle anderen’.
Maar laten we eerlijk zijn: het is niet genoeg. Het is niet genoeg. Want van alle schitterende beloften ten tijde van het pensioenakkoord zijn er maar weinig waargemaakt. Of ons pensioen straks echt koopkrachtiger wordt en dus ‘iedereen erop vooruit gaat’? Niemand steekt daar z’n handen nog voor in het vuur. Of ons pensioen straks transparanter en beter uitlegbaar wordt? Dat gelooft geen hond meer. En of deze nieuwe wet het vertrouwen in ons pensioen weer terugbrengt? Elke enquête wijst precies het tegenovergestelde uit.
Daarom stelt het niet gerust dat sommige politieke partijen hun stem vóór de nieuwe wet verklaarden met de dooddoener ‘We geven ‘m het voordeel van de twijfel’. Want leerden we allemaal, oud èn jong, niet dat je dat bij twijfel juist níet zou moeten doen?
We richten onze aandacht nu op de Eerste Kamer: ‘le Chambre de Reflection’ tenslotte, die geacht wordt te kijken of een wet wel deugt. Of-ie goed in elkaar zit en gaat doen wat-ie moet doen.
Komt de wet er uiteindelijk, dan zet de Koepel Gepensioneerden alles op alles om ervoor te zorgen dat haar verenigingen (bij alle pensioenfondsen in Nederland) de stem van gepensioneerden krachtig laten horen. Dat moet ook, want zij zijn de enige die dat straks kunnen. Het is nota bene de minister zelf geweest, die in de toelichting op de wet meldde dat je dat niet aan vakbonden kunt overlaten.
Ben je trouwens gepensioneerd en nog geen lid van een bij de Koepel aangesloten vereniging van gepensioneerden? Meld je dan hieronder enwe zorgen ervoor dat je hoort bij wie je moet zijn. Voor de contributie hoef je het overigens niet te laten: voor maar een paar euro per jaar praat je straks ècht mee.
